“Vanaf het moment van de ontmoeting zijn de minnaars zichzelf niet langer genoeg, ze weten zich geen raad met hun eigen lichaam, ze herkennen het niet als iets van henzelf omdat het ziek van liefde is, gemankeerd, veranderd in een reikhalzend gebrek, in iets wat niet naar behoren werkt als het zich op een te grote afstand bevindt van dat andere lichaam.”
Connie Palmen: Logboek van een onbarmhartig jaar.- Prometheus 2011, geciteerd uit het programmaboekje van Saint Amour. Deze zin, uit de weinige die ik bij de hand heb, komt het dichtst in de buurt van de slippende zinnen die je soms kon ontwaren in haar stamelende zegging, vanavond in de Bourla, en die ik hier wil huldigen.
vanzinnen 