“Een seer notabel ende orbaerlic tractaetken twelc dat seer nootelic allen kersten menscen is te hebben binnen haren husen om daerin te leren salichliken te sterven ende den siecken voer te lesen als si vrese der doot hebben, want salichlic te sterven doet eewelic leven.”
Eerste zin uit Een scone leeringe om salich te sterven (ed. B. de Geus, J. van der Heijden, A. Maat en D. den Ouden).– Utrecht: HES Uitgevers 1985, p. 33. De laatste zin luidt: “Gheprent tot Antwerpen in den jare ons Heren dusent vijfhondert, in Die Grote Gulden Mortier aen die Marct.” Zie ook hier. Ter gelegenheid van de feestdag van St. Jozef, tevens patroon van de goede dood. En twee jaar geleden stierf Hugo Claus, ik ben er nog altijd kwaad om. Is de datum die hij koos toeval?
“Adieu schrijven de dichters een leven lang
En vergrijzend als lavendel in november
Blijven zij, gangreen en grap en raadsel,
Erbarmelijk bedelen om mededogen,
Zoals ik voor de sleet op mijn oren en ogen
Die jou beminden, beminnen.”
(Hugo Claus: Dichter. In: Wreed geluk.- Amsterdam: De Bezige Bij 1999, zie ook hier)
vanzinnen 