Als sneeuw

Het rusten en het wachten
zijn zijn bovenmate zachte
eigenheid eigen,
hij leeft in het zich neerwaarts neigen.

(eigen vertaling van)

Das Ruhen und das Warten
sind seiner üb’raus zarten
Eigenheit eigen,
er lebt im Sichhinunterneigen.

Derde strofe uit “Der Schnee” van Robert Walser. Zie ook hier.

Zwanenzang

Toen ik een jongen was
Wou niemand met mij spelen
Ik was de laatste van de klas
Daarom ga ik naar bordelen

Zij zong voor mij een lied
Van de vergeving van de zonden
Zij bluste mijn verdriet
En likte aan mijn wonden

Uit Ooit was ik een soldaat van Luc De Vos (+29.11.2014)