King Harvest has surely come

“In the story to me, it’s another you know piece that I remember from my youth that people looking forward, people out there in the country somewhere, in a place… we all know it, it may have been there it may have not… but there is a lot a lot of people that the idea of “come autumn”… “come fall”…: that’s when live begins… it is not the springtime… we kinda think it begins… it is the fall because the harvest come in.”

(Robbie Robertson in de “Classic Albums”-aflevering over The Band, hier vanaf 5:21)

Zo weinig zo veel

“Maar het was jij die deze woorden deed glinsteren en muteren en zelfs verder reconfigureren – en wat ze nu aan ’t zeggen zijn is misschien wel veel acuter en crucialer dan wat je had gedacht dat ze wilden zeggen.”

“But it was you who incited these words to shimmer and mutate and reconfigure even further – and what they now are saying may well be much more acute and more crucial than what you had thought you wanted to say.”

Gary Lutz: The sentence is a lonely place.- In: The Believer, januari 2009, zie ook hier.

Echovechten

“Het ging om jonge, nerveuze rebellen die zijn beginnen te schieten en door de echo van de schoten dachten ze dat ze zelf vanuit het hotel werden beschoten waarop ze zelf kogels op het hotel hebben afgevuurd.”

(VRT-radioverslaggever Jens Fransen vanuit Tripoli op 25 augustus 2011)

Room met een punt

“Please open your eyes, try to realize, I found out today we’re going wrong.”

“Please open your mind, see what you can find, I found out today we’re going wrong.”

In twee bijna identieke zinnen de hele tekst (met eigen interpunctie) van een minder bekend Creamnummer, uit 1967, met legendarische live-opnames zoals hier, of hier in 2005, of hier in een demoversie die het moest afleggen van de “Disraëli Gear” versie van ’67 – met zo weinig zo veel, zo weinig met zo veel, en telkens nieuw – volgens zanger-componist Jack Bruce over een man die spreekt tot zijn vrouw, maar het publiek hoort iets anders en is sterk aangegrepen.

Vuurwerk

“Een andere foto, een schouwspel van een
door elkaar van objecten van binnen
de verbrande lichamen, dat, verdoft
maar nog steeds herkenbaar als staal,
het fornuis had overleefd,
dat werd mij verzekerd temperaturen bereikte
boven de duizend graden:
stalen heupgewrichten, vier of vijf
verlostangen, veren, kabels,
een item dat leek op een schroevendraaier
en een ander de grootte en de vorm
van een hoefijzer, samen met
gesorteerde brokjes metaal van onkenbare
afkomst, alles waarschijnlijk
onderdeel van die technologieën
die we gebruiken om onze levens
makkelijker te maken, alsof
deze hier verbrand eerst waren gegeven
in de handen van horlogemakers.”

(eigen vertaling van)

“Another picture, showing a
Clutter of objects from within
The burned bodies, that, dulled
But still recognizable as steel,
Had survived the furnace,
Which I was assured reached
Temperatures above a thousand degrees:
Steel hip-joints, four or five
Pairs of forceps, springs, coils,
An item resembling a screwdriver
And one the size and shape
Of a horse-shoe, along with
Assorted scrap-metal of unknowable
Purpose, all presumably
A part of those technologies
Which we use to extend
Or add comfort to our lives, as though
Those here burnt had first been given
Into the hands of watchmakers.”

(Michael Cope: On fire.- hier)

En?

“Dit is die van de verkoper en het hoerenkot en hoe hij naar binnen gaat en naar een meisje vraagt.”
“This is the one about the salesman and the whorehouse and how he goes in and asks for a girl.”
(Deb Olin Unferth: Joke.- Zie ook hier)

Dislocaties

“Nochtans als ik opnieuw opkijk enkele minuten later, staan zij op een andere plaats, opnieuw volledig stil.”

“Yet when I look up again a few minutes later, they are in another place, again standing completely still.”

(uit Lydia Davis: The cows.- Louisville: Sarabande Books 2011 [Quarternote Chapbook Series #9]. Zie ook hier)